Vefþjóðviljinn 105. tbl. 16. árg.
Þeir sem hafa engin góð svör, taka stundum þann kost að svara engu. Ríkisútvarpið virðist ætla að nota þá aðferð þegar kemur að mikilvægri spurningu um einn ákafasta fréttaritara þess og nefndarmenn í rannsóknarnefnd Alþingis. En fyrst Ríkisútvarpið svarar enn ekki, þá er sjálfsagt að endurtaka spurninguna og frásögnina af málinu.
Í febrúar vöktu Björn Jón Bragason sagnfræðingur og Andrés Magnússon blaðamaður athygli á því að einn af fréttamönnum Ríkisútvarpsins, Sigrún Davíðsdóttir, hefði haldið því fram opinberlega að Rannsóknarnefnd Alþingis hafi, eftir að hún skilaði skýrslu sinni og lauk störfum, svarað efnislega spurningum sínum og staðfest skilning fréttamannsins á ýmsum atriðum skýrslunnar. Nokkru síðar hafi hins vegar birst yfirlýsingar nefndarmannanna þriggja, Páls Hreinssonar, Sigríðar Benediktsdóttur og Tryggva Gunnarssonar, þar sem þau fullyrtu öll að þetta hefðu þau alls ekki gert. Ekkert þeirra hefði svarað nokkrum fjölmiðlamanni um efni skýrslunnar eftir að nefndin hafi lokið störfum sínum.
Hér er alvarlegt mál á ferðinni sem Ríkisútvarpið hlýtur að þurfa að svara spurningum um. Það sem liggur fyrir er þetta:
Einn mest áberandi fréttamaður Ríkisútvarpsins, sem mjög hefur fjallað um bankahrunið, heldur því fram opinberlega að Rannsóknarnefndarmenn hafi svarað og staðfest við sig skilning sinn á vissu efni skýrslunnar. Nefndarmennirnir allir mótmæla því. Hér getur tæplega verið um misskilning að ræða. Að minnsta kosti annar aðilinn, fréttamaðurinn eða rannsóknarnefndarmenn, einn eða fleiri, virðast fara hér með bein ósannindi.
Hvernig bregst Ríkisútvarpið við? Ef Rannsóknarnefndarmaður, einn eða fleiri, fer með ósannindi um störf nefndarinnar í opinberri yfirlýsingu, þá er það augljóslega fréttnæmt. Ef fréttaritari Ríkisútvarpsins, sem mikið hefur fjallað um bankahrunið, fer með ósannindi um samskipti sín og Rannsóknarnefndarinnar, þá er það stórt mál. Ætlar Ríkisútvarpið bara að láta eins og ekkert sé?
Hvers vegna heyrist ekkert frá Ríkisútvarpinu um þetta, þótt liðnir séu meira en tveir mánuðir síðan þetta mál kom upp? Hvers vegna svarar Ríkisútvarpið því ekki hvor fór með ósannindi opinberlega, fréttaritari Ríkisútvarpsins eða Rannsóknarnefndarmaður Alþingis, einn eða fleiri?