|
Blogging is also seen as an anti-establishment activity. Few Yes campaigners came out with forceful counter arguments or were inspired to do so. Because of the many different sources of No campaigners on the internet, classic rebuttals is made impossible. Blog activity remains overwhelmingly negative.
The fragmented No campaign has had a very high internet presence on the Internet, achieving high rankings on Google and other search engines. The internet has allowed direct citizen-publisher interaction and works widely outside the standard news-cycle so has been the seeding source for many opinion formers. Apart from official websites, the internet has largely been a space left to anti-European feeling. Given the ability to reach an audience at a much lower cost, and given the simplicity of the No campaign messages, it has proven to be easily malleable during the campaign and pre-campaign period.
|
| -Úr minnisblaði frá framkvæmdastjórn Evrópusambandsins um þátt fjölmiðla í höfnun írskra kjósenda á Lissabon-sáttmálanum (Stjórnarskrá ESB) |
F 
yrir nokkrum vikum fjallaði Vefþjóðviljinn um skýrslu sem menningarnefnd Evrópusambandsþingsins hyggst leggja fyrir þingið nú í september þar sem kallað er eftir því að settar verði ítarlegar reglur um bloggsíður, hvað sem þær eru nú annars. Skýrsla þessi var samin af eistneska sósíaldemókratanum og Evrópusambandsþingmanninum Marianne Mikko og á heimasíðu sinni sagði hún meðal annars að gæðastimpla þyrfti fyrir bloggsíður og að upplýsingar þyrftu að liggja fyrir um það „hver skrifaði hvað og hvers vegna.“ Ennfremur sagði hún hættu á að „bloggarar óhreinkuðu internetið“ og að þegar væri of mikið af „rusli á internetinu“ og „rangar og skaðlegar upplýsingar.“ Eðlilega spurðu menn hvað þörf væri á slíku stórabróðurseftirliti og hvaða óhreinindi, rusl og röngu og skaðlegu upplýsingar það væru sem menningarnefnd þings ESB hefði svo miklar áhyggjur af?