Föstudagur 10. október 2003

Íþættinum Norðanmaður á norðanmann á Skjá 1 á sunnudaginn var ræddi Sigmundur Rúnarsson við Steingrím J. Sigfússon formann VG. Þeir eru að vísu ekki alveg af sömu þúfunni norðan heiða en þetta slapp samt.

Undir lok þáttarins mætti Bjarni Felixson íþróttafréttamaður í sjónvarpssal og sagði kost og löst á Steingrími en þeir störfuðu saman á íþróttadeild Ríkissjónvarpsins áður en Steingrímur var kjörinn á þing. Áður en lengra er haldið er rétt að taka það fram að samstarf þeirra átti sér stað áður en sala bjórs var leyfð á Íslandi. Eins og frægt var hafði Steingrímur nokkuð lag á því að sinna íþróttum sem alla jafna voru ekki umfjöllunarefni fjölmiðla. Útsendingar frá þessum íþróttaleikjum höfðu einkum þann kost umfram aðrar að ískrið í íþróttaskóm sem strjúkast við parketgólf komst afar vel til skila heim í stofu sjónvarpsáhorfenda enda engin truflun eða dempun á þessu fallega hljóði af áhorfendum í íþróttasalnum sjálfum. Má þar nefna útsendingar frá blaki en Steingrímur var einmitt liðtækur blakmaður á þessum tíma. Vandaðist þó málið þegar Steingrímur sjálfur var að spila því ekki gat hann fjallað um sjálfan sig.

Bjarni skýrði hins vegar frá því að þegar einn slíkur leikur með Steingrím á vellinum fór fram hefði hann séð aumur á Steingrími farið með myndatökumann í íþróttahúsið og tekið leikinn upp. Að leik loknum hefði Steingrímur verið svo ánægður með þetta framtak Bjarna að hann hefði dregið upp úr pússi sínu „danskt öl“ og gefið Bjarna.

Nokkrum árum síðar var Steingrímur sestur á Alþingi Íslendinga og greiddi atkvæði um það hvort leyfa ætti fullorðnu fólki að kaupa sér öl. Greiddi hann að sjálfsögðu atkvæði gegn því. Hefur hann séð í hendi sér að fyrst hann sjálfur, Steingrímur J. Sigfússon hugsjónamaður og ávallt samkvæmur sjálfur sér, mætti með ölflöskur á íþróttaleiki hve hörmulega færi fyrir hinum almenna manni ef sala á þessu hættulega efni yrði leyfð.