Vefþjóðviljinn hefur stundum – og oftar en hann vildi hafa þurft – fjallað um þau áform Björns Bjarnasonar og Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur að reisa sérstakt tónlistarhús í Reykjavík fyrir opinbert fé. Þau skötuhjúin hyggjast eyða ófáum milljörðum króna af skattfé í þetta hús og til að sannfæra saklausan almenning þá tala þau og félagar þeirra linnulítið um að „skortur á tónlistarhúsi“ standi reykvísku menningarlífi mjög fyrir þrifum. En kannski hefur dregið úr þeim alvarlega skorti því nýlega var reist nýtt og glæsilegt tónlistarhús. Að vísu hefur ekki mikið verið látið með þetta nýja tónlistarhús opinberlega þar til nú, því samsærisfólkið veit sem er að ef allur almenningur áttaði sig á kostum hins nýja og glæsilega húss, þá myndi stuðningurinn við rándýra risahúsið enn minnka.
En þetta nýja hús, „Tónlistarhúsið Ýmir“ í Reykjavík, er mjög glæsilegt og mætir öllum helstu þörfum. Eða hvað? Ja hvað segir sjálfur borgarstjórinn í Reykjavík um þetta nýja tónlistarhús? Í sérstöku ávarpi vegna opnunar hússins segir Ingibjörg Sólrún Gísladóttir orðrétt:
„Reykvíkingar hafa eignast nýtt og fullkomið tónlistarhús, Ými við Skógarhlíð. Ýmir er fyrsta húsið í Reykjavík, að Hljómskálanum undanskildum, sem sérhannað er fyrir tónlistarflutning. Salurinn í hinu nýja tónlistarhúsi rúmar allt að 330 manns og er aðstaða þar öll til fyrirmyndar. Ýmir nýtist jafnt til tónleikahalds, æfinga, veislugjörðar og upptökustarfsemi, og hef ég heyrt á skotspónum fagmanna að jafn góður upptökusalur sé vandfundinn á höfuðborgarsvæðinu. Það er mikið ánægjuefni fyrir borgarbúa að eignast svo vel búið húsnæði til tónlistarflutnings. Tónlistarlíf í Reykjavík hefur löngum verið bæði öflugt og frjótt, en viðhlítandi aðstöðu skort sáran. Á því hefur nú orðið sannkölluð bragarbót.“
Já og til hamingju með það. Og látið okkur skattgreiðendur nú í friði. Það er engin leið að rökstyðja þá gegndarlausu frekju í nokkrum áhugamönnum um „sinóníska tónlist“ að yfir þá og þeirra áhugamál verði byggð sérstök höll fyrir marga milljarða króna. Áhugamenn um aðra tegund tónlistar reyna að sinna sínum áhugamálum án þess að senda öðru fólki reikninginn og sinfóníuliðið mætti alveg reyna að gera sér upp samsvarandi hæversku.