Fimmtudagur 20. september 2001

263. tbl. 5. árg.

Frú Clinton, Barbara Lee og frú Gore á góðri stund.
Frú Clinton, Barbara Lee og frú Gore á góðri stund.

„Við hefðum átt að vera þar, ekki með sprengjur, heldur samningaumleitanar“, sagði Barbara Lee um fjöldamorðin í Rúanda árið 1994 þar sem 800 þúsund manns var slátrað. Barböru Lee var misboðið að Bandaríkjamenn reyndu ekki að tala hina morðóðu til. Að hennar mati var það tilvalið að setjast niður og ræða málin við slátrarana á milli þess sem þeir fóru um með sveðjur sínar og brytjuðu fólk niður. Barbara Lee var eini þingmaðurinn í fulltrúadeild Bandaríkjaþings sem greiddi atkvæði gegn auknum stuðningi við forsetann til að takast á við hryðjuverkamenn eftir árásirnar 11. september.

Barbara Lee er þingmaður demókrata frá Kaliforníu og í kjördæmi hennar fékk vinstrigræninginn Ralph Nader 9% fylgi í forsetakosningum fyrir ári en George W. Bush aðeins um 12%. Lee telur sjálfa sig „friðarsinna“ og hefur lagt fram frumvarp um stofnun sérstaks „friðarráðuneytis“. Málflutningur hennar minnir mjög á það sem svonefndar friðarhreyfingar á Vesturlöndum höfðu fram að færa á síðustu áratugum Kalda stríðsins. Í stuttu máli hvöttu friðarhreyfingarnar til einhliða afvopnunar lýðræðisríkja hins vestræna heims í þeirri von að illmennin sem stýrðu Sovétríkjunum myndu gera slíkt hið sama.

Barbara Lee er einnig fulltrúi þeirra sem telja að allt illt í heiminum eigi sér upptök í „misskiptingu“, „félagslegum aðstæðum“ eða „árekstrum menningarheima“. Með öðrum orðum þurfi bara fleiri félagsmálastofnanir, fleiri félagsráðgjafa (eins og Lee sjálfa) og fleiri róluvelli. Ætli milljarðamæringurinn Osama bin Laden viti af því að hann á ekki vera illur nema hann búi við slæmar félagslegar aðstæður? Í Kabúl er íþróttavöllur byggður var fyrir fé frá Vesturlöndum. Þar fara fram aftökur á andstæðingum talebana.