Vefþjóðviljinn 318. tbl. 19. árg.
Samfélagsmiðlarnir.
Án þess að nokkuð lægi fyrir um ábyrgð á fjöldamorðunum í París í gærkvöldi hófst mikil keppni í sjálfsupphafningu milli tveggja hópa.
Annars vegar var það fólkið sem flokkar menn með einföldu litaprófi og kannski einni aukaspurningu um trúmál. Það taldi einboðið að benda á hryðjuverkamennina og skrifa svo hróðugt: Hvað sögðum við?
Hins vegar var góða fólkið mætt til að hefja sig upp á kostnað rasistanna. Twitter er helsti vettvangur góðmennanna. Þar tístu þau í gríð og erg um að eyða ætti rasískum ummælum í athugasemdakerfum fjölmiðla og á samfélagsmiðlum. Að því búnu birtu þau endursögn eða skjáskot af slíkum ummælum! Sjáið hvað ég fann ljótan rasista. Er ég ekki miklu betri manneskja en hann? Ást og friður. #tjaraogfiðurárasistann.
Nú ber fjölmiðlum auðvitað engin skylda til að birta hvað sem er í athugasemdakerfum sínum og hver sem er má auðvitað skora á hvern sem er að birta ekki hitt og þetta.
En þessi stífa krafa um að þagga niður í fólki er engu að síður ónotaleg. Hverjir verða teknir fyrir næst? Hvað varð um réttinn til að hafa rangt fyrir sér?