Miðvikudagur 24. júní 2009

175. tbl. 13. árg.

A thyglisverð frétt birtist í Morgunblaðinu í gær, þó blaðið hafi auðvitað gætt þess að láta eins og það tæki ekki eftir því sem mestu skipti í henni. Fréttin var um bréf sem þáverandi bankastjórar Landsbankans hefðu skrifað um hugsanlega ábyrgð íslenska ríkisins á Icesave-reikningum í Hollandi. En bréf þeirra skiptir litlu máli. Það sem skipti máli í fréttinni var þetta:

Bréfið var sent til að bregðast við kröfum DNB [seðlabanka Hollands] um að stöðva innlánasöfnun Landsbankans í gegnum Icesave-reikningana í landinu vegna áhyggna þarlendra stjórnvalda á getu hins íslenska Tryggingasjóðs innstæðueigenda til að standa við lágmarksinnstæðutryggingar og almennum áhyggjum þeirra af stöðu íslensks efnahagslífs.

Já einmitt það. Og þá er spurningin sem Morgunblaðið spyr að sjálfsögðu ekki: Af hverju hafði seðlabanki Hollands svona miklar áhyggjur af stöðu Tryggingasjóðsins, ef það er nú rétt sem Samfylkingin og Gordon Brown heimta, að íslenska ríkið beri raun ábyrgð á Icesave-skuldbindingunum en ekki einfaldlega Tryggingasjóðurinn með sínum innistæðum?

En Morgunblaðið gætir þess að vekja ekki athygli á þessu, enda kæmi það sér ekki vel í Icesave-ESB-herferð þess og Samfylkingarinnar.

A nnar fjölmiðill í Icesave herferð er svonefnd fréttastofa Ríkisútvarpsins. Lítið dæmi um vinnubrögðin þar, er frá í gærkvöldi. Þar var viðtal við fulltrúa alþjóðagjaldeyrissjóðinn ítrekað kynnt með orðunum: „Samningur um Icesave er forsenda þess að norrænir seðlabankar veiti Íslendingum lán. Þetta er mat fulltrúa alþjóðagjaldeyrissjóðsins hér á landi.“ En hvað sagði svo maðurinn þegar hann komst sjálfur að til að svara um tengsl Icesave-samningsins við norrænu lánin? Jú hann sagði þetta: „We are not aware of any direct links but we understand that completing Icesave would facilitate the conclusion of these loans.“ Eða með öðrum orðum: Við vitum ekki um nein bein tengsl en okkur skilst að það að ljúka Icesave-málinu myndi greiða fyrir afgreiðslu þessara lána.

Og beri menn þetta nú saman við ítrekaða kynningu „fréttastofunnar“: „Samningur um Icesave er forsenda þess að norrænir seðlabankar veiti Íslendingum lán. Þetta er mat fulltrúa alþjóðagjaldeyrissjóðsins hér á landi.“

H vernig stendur á því að einhverjar vínarbrauðaætur sem kalla sig „aðila vinnumarkaðarins“ sitja frá morgni til kvölds að semja „stöðugleikasáttmála“, án þess að þar sé minnst einu orði á hugsanlegan Icesave-samning, og áhrif hans á íslenskt efnahagslíf?