U
 |
| Þótt ríkið sendi Nigellu út hlýtur að viðurkennast að hún er betri kokkur að öllu leyti en úfni nærbolurinn Jamie Oliver. |
ndanfarið hefur Ríkissjónvarpið auglýst hina frábærlega dásamlega glæsilegu dagskrá Ríkissjónvarpsins á heilu síðunum í dagblöðunum auk þess sem áhorfendur Ríkissjónvarpsins eru reglulega minntir á að í Ríkissjónvarpinu sé best að auglýsa vegna þess að dagskrá Ríkissjónvarpsins sé svo góð og áhorfendur Ríkissjónvarpsins margir. Þegar litið er yfir þessa mjög svo rómuðu dagskrá er ekki annað að sjá en þar séu að mestu leyti þættir sem væru vafalítið sendir út þótt opinberir starfsmenn hættu því. Frasier, Nigella, Sopranos, ER og Sex and the City yrðu án efa áfram send út þótt ríkið hætti að telja það eina helstu skyldu sína af koma þeim heim í stofu hjá fólki.
Því hafa víða verið gerð góð skil í gegnum tíðina hve ósanngjarnt það sé fyrir hinn almenna mann að geta ekki átt viðtæki til að hlusta á Bylgjuna eða BBC eða horfa á Omega, Stöð 2, eða Skjá 1 án þess að þurfa greiða Ríkisútvarpinu tugi þúsunda króna á ári. Það er ágætlega kynnt sjónarmið að ríkið á ekki að hafa vit fyrir fólki. Það er því kannski óþarfi að ræða það frekar hér. Því hefur minni gaumur verið gefinn hvaða áhrif þetta fyrirkomulag hefur á einkarekna fjölmiðla.
Í fyrsta lagi kemur skylduáskriftin að RÚV oft á tíðum í veg fyrir að fólk geti leyft sér að kaupa aðgang að fleiri sjónvarpsrásum. Það er óþolandi að eiga í slíkri „keppni“ við ríkisfyrirtæki. Það myndi litlu breyta þótt RÚV væri sett á fjárlög því sama fólkið þarf að greiða skatta. Bein afnotagjöld hafa auk þess þann kost að vera sýnilegur skattur sem menn vita hvernig er varið. Í öðru lagi mæta innkaupastjórar Ríkisútvarpsins með úttroðna vasa af nauðungargjöldum og bjóða í sjónvarpsefni í keppni við einkareknu stöðvarnar. Í þriðja lagi eru nauðungargjöldin nýtt til að niðurgreiða auglýsingarverð RÚV og einkareknu stöðvarnar þurfa því að sætta sig við færri auglýsingar og lægri auglýsingatekjur en ella. Ríkið ræðst því að einkareknu stöðvunum með öllum tiltækum ráðum öðrum en að banna þær
Það er í raun stórmerkilegt að nokkur maður skuli hætta fé sínu í sjónvarpsrekstur við þessar ömurlegu aðstæður.