Fimmtudagur 10. júlí 1997

191. tbl. 1. árg.

Á afstöðnu þingi var samþykkt þingsályktun um mótun…
opinberrar fjölskyldustefnu og aðgerðir til að styrkja stöðu fjölskyldunnar. Þessi opinbera fjölskyldustefna „hefur það markmið að efla fjölskylduna í nútímaþjóðfélagi“. Einmitt það já. Mjög skýrt markmið eða þannig. Eins og alltaf þegar hið opinbera ætlar að bjarga málunum er stofnað ráð eða nefnd. Í þessu tilviki er það Fjölskylduráð. Samkvæmt fjölskyldustefnunni eiga fulltrúar í Fjölskylduráði að „hafa víðtæka reynslu af málefnum fjölskyldunnar“. Það á semsé að útiloka fanga í einangrunarvist frá setu í ráðinu!

Annað einkenni á aðgerðum ríkisvaldsins er hversu sérhagsmunahópar …
hafa mikil áhrif. Þessi nýja fjölskyldustefna er einmitt dæmi um það. Greinilegt er að ýmis konar vandamálafræðingar hafa plantað sínum hagsmunamálum í fjölskyldustefnuna. Svo vitnað sé í þingsályktunina á að „hvetja til aðgerða á sviði fjölskyldumála í samfélaginu“, „stuðla að rannsóknum á högum og aðstæðum íslenskra fjölskyldna“, „staða og afkoma barnafjölskyldna í nútímasamfélagi verði könnuð sérstaklega“, „forvarnir vegna áfengis- og vímuefnaneyslu verði auknar“ og „auka stuðning við fjölskyldurannsóknir og fræðslu um fjölskylduáætlanir“. Það blasir því við að þessi fjölskyldustefna er fyrst og fremst fyrir fagfólkið í félagsmálageiranum. Opinbera fjölskyldustefnan fjallar því um velferð kerfisins en ekki velferð fólks.